Bharata’s Commitment to Dharma: రామాయణంలో భరతుడి ధర్మనిష్ట ఒక అద్భుతమైన ఉదాహరణ. రాముడు అడవికి వెళ్లినప్పుడు, రాజ్యాన్ని పాలించమని భరతుడు ఎంతమాత్రం అంగీకరించలేదు. తన అన్నయ్య పట్ల అతనికి ఉన్న అపారమైన ప్రేమ, గౌరవం, మరియు ధర్మానికి అతను కట్టుబడి ఉన్న తీరును ఈ సంఘటన తెలియజేస్తుంది. కైకేయి తన తల్లి అయినప్పటికీ, ఆమె కోరిక మేరకు రాముడు అడవికి వెళ్ళడం భరతుడు తీవ్రంగా వ్యతిరేకించాడు. సింహాసనాన్ని అధిష్టించమని వచ్చిన అవకాశం అతనికి సంతోషాన్ని ఇవ్వలేదు. అది తనకు దక్కాల్సినది కాదని, రాముడికి మాత్రమే ఆ హక్కు ఉందని భరతుడు గట్టిగా నమ్మాడు. అధికారం, సంపదలు కంటికి కనిపించినా వాటిని త్యాగం చేసి, ధర్మాన్ని పాటించడం భరతుడి గొప్ప గుణం. రాముడిని తిరిగి అయోధ్యకు తీసుకురావడానికి భరతుడు తన పరివారంతో సహా చిత్రకూట పర్వతానికి వెళ్ళాడు. రాముడి కాళ్ళపై పడి, తిరిగి వచ్చి సింహాసనాన్ని స్వీకరించమని వేడుకున్నాడు. ఇది భరతుడిలో ఉన్న అన్నయ్య పట్ల ప్రేమ, రాజ్య పట్ల ఉన్న నిష్ఠను చూపిస్తుంది. అయినప్పటికీ, తండ్రి దశరథుడు ఇచ్చిన మాటను నిలబెట్టుకోవడం తన ధర్మమని రాముడు నొక్కి చెప్పడంతో, భరతుడు అతని నిర్ణయాన్ని గౌరవించాడు. రాముడు అయోధ్యకు తిరిగి రావడానికి నిరాకరించినప్పుడు, భరతుడు ఆయన పాదుకలను తీసుకుని అయోధ్యకు తిరిగి వచ్చాడు. ఆ పాదుకలను సింహాసనంపై ఉంచి, తాను కేవలం ఆ పాదుకలకు సేవకుడిగా 14 సంవత్సరాలు రాజ్యాన్ని పరిపాలించాడు. ఈ చర్య భరతుడి అసాధారణమైన ధర్మ నిష్ఠకు నిదర్శనం. రాముడు అడవిలో ఉన్నప్పుడు, భరతుడు రాజభవన సౌకర్యాలను వదిలి ఒక సాధారణ సన్యాసిగా జీవించాడు. నార వస్త్రాలు ధరించి, నేలపై పడుకుని, రాముడు అరణ్యవాసం చేసినట్లే అతను కూడా కఠిన జీవితాన్ని గడిపాడు. ఈ త్యాగం అతని ధర్మ నిష్ఠకు, రాముడి పట్ల అతనికున్న భక్తికి ప్రతీక.
