Karna: కర్ణుడు మహాభారతంలో అత్యంత శక్తివంతమైన వీరుల్లో ఒకడు అయినప్పటికీ, కురుక్షేత్ర యుద్ధంలో ఓడిపోవడానికి అనేక కారణాలు ఉన్నాయి.
పరశురాముడి శాపం: కర్ణుడు అబద్ధం చెప్పి పరశురాముడి వద్ద అస్త్ర విద్యలు నేర్చుకున్నాడు. ఒకసారి, గురువు అలసిపోయి కర్ణుడి తొడపై తలపెట్టి నిద్రపోయాడు. ఆ సమయంలో ఒక పురుగు కర్ణుడి తొడను తొలుస్తున్నా గురువు నిద్రకు భంగం కలగకుండా కర్ణుడు భరించాడు. కర్ణుడిని పరీక్షించిన పరశురాముడు, ఆ నొప్పిని భరించే శక్తి కేవలం ఒక క్షత్రియుడికి మాత్రమే ఉంటుందని గ్రహించాడు. కర్ణుడు తాను బ్రాహ్మణుడినని అబద్ధం చెప్పాడని తెలుసుకుని, అతనికి అత్యంత అవసరమైన సమయంలో తాను నేర్పిన బ్రహ్మాస్త్రం వంటి విద్యలు గుర్తుకు రాకుండా పోతాయని శపించాడు. ఈ శాపం యుద్ధంలో కీలక సమయంలో నిజమైంది.
భూమాత శాపం: ఒకసారి కర్ణుడు ఒక ఆవుదూడను బాధపెట్టినప్పుడు, అది బాధతో గట్టిగా అరిచింది. దీనికి కోపించిన భూదేవి (భూమాత) యుద్ధంలో అతని రథచక్రం భూమిలోకి కూరుకుపోతుందని శపించింది. ఈ శాపం కూడా అర్జునుడితో పోరాడే సమయంలో నిజమైంది.
కవచకుండలాలు కోల్పోవడం
కర్ణుడు సూర్యదేవుని కుమారుడు. అతను పుట్టుకతోనే కవచకుండలాలు కలిగి ఉండేవాడు, ఇవి అతనికి అభేద్యమైన రక్షణ కవచంలా ఉండేవి. కర్ణుడు ఆ కవచకుండలాలు ధరించి ఉన్నంతవరకు అతన్ని ఎవరూ చంపలేరు. అయితే, ఇంద్రుడు తన కుమారుడు అర్జునుడికి సహాయం చేయాలనే ఉద్దేశంతో ఒక బ్రాహ్మణుడి రూపంలో కర్ణుడి వద్దకు వచ్చి, వాటిని దానంగా అడిగాడు. తన దానగుణం కారణంగా కర్ణుడు వాటిని త్యాగం చేశాడు. దాని బదులుగా ఇంద్రుడు కర్ణుడికి ఏకఘ్ని అనే ఒక శక్తివంతమైన అస్త్రాన్ని ఇచ్చాడు, కానీ దానిని కేవలం ఒక్కసారి మాత్రమే ఉపయోగించగలడు. కర్ణుడు ఆ అస్త్రాన్ని భీముడి కుమారుడైన ఘటోత్కచుడిపై ఉపయోగించవలసి వచ్చింది, తద్వారా అర్జునుడికి ఉన్న పెద్ద ప్రమాదం తొలగిపోయింది.
యుద్ధంలో ధర్మం తప్పడం
యుద్ధంలో కర్ణుడు ధర్మాలను పాటించలేదు. ముఖ్యంగా, అతను అభిమన్యుడిని చంపేటప్పుడు చేసిన అధర్మానికి ప్రతిఫలంగా దేవుళ్ళు అతనికి సహకరించలేదు. ద్రౌపదిని నిండు సభలో అవమానించడంలోనూ, ఆమెను వస్త్రాలు ఊడదీయమని దుశ్శాసనుడిని ప్రోత్సహించడంలోనూ కర్ణుడు భాగం పంచుకున్నాడు. ఈ కర్మలన్నీ అతని ఓటమికి దారి తీశాయి. చివరిగా, అర్జునుడితో పోరాడుతున్నప్పుడు, తన రథచక్రం భూమిలో కూరుకుపోయినప్పుడు, అర్జునుడు బాణం వేయవద్దని కోరాడు. కానీ శ్రీకృష్ణుడు కర్ణుడికి గతంలో చేసిన అధర్మాలను గుర్తు చేశాడు, ఇది ధర్మబద్ధమైన యుద్ధం కాదని, ఇది కేవలం ధర్మ, అధర్మాల మధ్య పోరాటమని స్పష్టం చేశాడు.
